- çakım
- is.
1) Kıvılcım2) Şimşek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çakım
Look at other dictionaries:
kıvılcım — is. 1) Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası, alev, çakım, çakın, çıngı, şerare 2) Demir, taş vb. maddelerin güçlü çarpışmasından sıçrayan ateş durumundaki parçacıkları 3) mec. Harekete geçiren etken Beyninde çakan şimşeğin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
şimşek — is., ği 1) Bir bulutun tabanı ile yer arasında, iki bulut arasında veya bir bulut içinde elektrik boşalırken oluşan kırık çizgi biçimindeki geçici ışık, balkır, çakım, çakın, yalabık, yıldırak 2) mec. Parıltı Birleşik Sözler şimşek taşı Atasözü,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
