çakmak

1. -i, -e, -ar

1) Vurarak sokup yerleştirmek

Çiviyi tahtaya çakmak.

2) Çivi ile tutturmak

İsa'nın ruhu eğer bugün içinden çıkmış olduğu yere inerek bu sahneyi görseydi, kim bilir patriklerini hangi oduna çakardı.

- F. R. Atay

3) Kazık çakıp hayvan bağlamak

Atı çayıra çakmak.

4) Bir şeyi başka bir şeye sürtmek, vurmak veya çarpmak

5) nsz Parıldamak, ışık vermek

Bütün gözler çakar şimşekler gibi parlıyordu.

- A. Ş. Hisar

6) mec. Saplamak

Bir tanesi altısına yeterken, ben altı kurşunu bir tanesine çakıverdim.

- A. Gündüz

7) tkz. Sezinlemek, anlamak, farkına varmak

Vallahi çaktı mı çakmadı mı anlayamadım. Parasını aldı, tüydü.

- S. F. Abasıyanık

8) nsz, argo İçki içmek

9) -den, argo Anlamak, bilmek

Ay, bu kadın İngilizceden de çakıyor mu?

- N. Araz

10) -i, argo Vurmak

11) nsz, argo Sınavda başarısız olmak

12) argo Kabul etmeyeceği bir şeyi kurnazlıkla kabul etmesini sağlamak

Kalp parayı birisine çakmak.

Birleşik Sözler

- çakaralmaz

- çakmak çakmak

2. is., -ğı

1) Taşa vurulup kıvılcım çıkarılan çelik parçası

Nasıl oldu bilmem, eğilip yakarken çakaralmaz çakmak kıvılcım çıkardı.

- B. Felek

2) Çelik, taş, cam, plastik vb. maddeden yapılmış gaz veya benzinle dolu tutuşturma aleti

3) esk. Tabanca veya tüfeklerde bulunan tetik düzeni

Birleşik Sözler

- çakmak taşı

3. is., -ğı, tıp

Kuruduğunda kalın kabuk bağlayan kabarcıklarla beliren ve genellikle yüzde çıkan bir deri hastalığı