çalçene

çalçene
sf.
Durup dinlenmeden konuşan, çenesi düşük (kimse), geveze

İhsan Hanım, altmış beş yaşlarında çalçene, dedikoducu bir kocakarıydı.

- R. N. Güntekin

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ÇALÇENE — t. Durmayıp konuşan, geveze …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • çalañ — geveze, bağıran, çalçene III, 371 § çalañ başı; çalçene, bağıran kişi III, 371 yanmış gibi siyah, ot bitmeyen, çorak yer III, 371 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

  • çalçenelik — is., ği Çalçene olma durumu Bu çalçeneliğin için evvela sen kendine acı, sonra ben sana acıyayım. H. R. Gürpınar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • çene — is., Far. çāne 1) Canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını saplayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad Çenesinin, başının bütün iskeleti… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • FERFAR — Geveze, farfara, çalçene …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”