- çapmak
- -i, -ar, esk.
1) Koşturmak
Atını çaparak gitti.
2) nsz Akın etmek, koşmakYağı basar, uğru çapar, tek başıma barınamam, ölürüm.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Atını çaparak gitti.
Yağı basar, uğru çapar, tek başıma barınamam, ölürüm.
- M. Ş. EsendalÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çapmak — atı sürmek, seyirtmek, koşdurmak, akın eylemek, atla koşmak, kılıc ile pare eylemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
çapma — is. Çapmak işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
çapkuramak — ziyade yaralamak, parçalamak, üst üstüne çapmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
talamak — talan etmek, vurmak, çapmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
çapıtgan — çok saldıran I, 513 çapıtgan er cellât, boyun vurnn, I, 513 çapıtmak saldırmak, vurdurmak, I I, 298 çapmak yüzmek; arı çamurla sıvamak; vurmak II, 3, 149 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini