- çekiç kemiği
- is., anat.
Orta kulaktaki dört küçük kemikten biri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çekiç — is., ci 1) Çivi çakma, madenleri dövme vb. işlerde kullanılan saplı bir el aleti 2) sp. Yaklaşık 1,20 m uzunluğundaki madenî tele bağlı ve ağırlığı 7,257 kg olan gülle Birleşik Sözler çekiç atma çekiçhane çekiç kemiği çekiç makinesi hava çekici … Çağatay Osmanlı Sözlük
örs kemiği — is., anat. Orta kulakta çekiç kemiğiyle üzengi kemiği arasında, örse benzeyen kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemik — is., ği, anat. 1) İnsanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan türlü biçimdeki sert organların genel adı Kemikten bir tahta gibi gıcırdayarak Nihat yerinden kalktı. P. Safa 2) sf. Bu sert organdan yapılmış Kemik tarak. Birleşik Sözler kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük
örs — is. 1) Biçimleri yapılacak işe göre değişen, üzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli, demir araç Demir yalım gibi kızarmıştı. Küçücük örsünün üstüne koydu, dövmeye başladı. Y. Kemal 2) Üzerine çivi çakılacak ayakkabı geçirilen kunduracı aracı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜHRE — f. Cilâ için kullanılan küçük yuvarlak cisim. Deniz böceği kabuğu. * Her nevi yuvarlak cisim. * Billurdan yapılı küçük kap. * Çekiç. * Cam boncuk. * Omurga kemiği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük