- çınlama
- is.
Çınlamak işi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çınlama — «Çınlamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
TINNET — Çınlama … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
siñ — çınlama, vızlama sesi III, 358 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
çınlayabilmek — nsz Çınlama olasılığı bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
çınlayış — is. Çınlama işi veya biçimi Kahkahalarımın çınlayışı o kadar berraktı ki her kusurum affolunuyordu. H. C. Yalçın … Çağatay Osmanlı Sözlük
sesli taş — is., min. Vurulduğunda çınlama sesi veren, gri veya yeşil renkli, ortoklazlı yanardağ kayası, fonolit … Çağatay Osmanlı Sözlük
şıngırdamak — nsz Küçük şeyler bir yere çarpıp düşerken veya birbirine değerken çınlama sesi çıkarmak Arabayı koştururken boyunlarındaki ziller güzel şıngırdıyordu atların. R. Enis … Çağatay Osmanlı Sözlük
tınnet — is., esk., Ar. ṭinnet 1) Tınlama, çınlama 2) fiz. Tını … Çağatay Osmanlı Sözlük
çınlatmak — gerçekleştirmek, tasdik ettirmek II, 345 çınlama, çan ve leğen gibi ;eylerln verdi ği ses, II I, 357bkz: çirig … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini