- akarlar
- is., ç., bit. b.
Gövdeleri halkasız, başları göğüsle birleşik, ağız yapıları ısırıcı, sokucu veya emici örümceğimsiler takımı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
akarât — (A.) [ تاﺮﻘﻋ ] kazanç sağlayan mülkler, akarlar … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
kakaç — kir, pas, bulaşık. I, 358; I I, 285bkz: kaçaç kakaça içine akarlar konan kap; kap kacak, III, 211, 238bkz: ka, kaça … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
siñişmek — çekilmek; başkasının parçaları arasına sinip sızmak (akarlar için) III, 394 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini