çiskin

çiskin
is.
1) Çiseleyen yağmur
2) sf. Çiseleyen yağmurdan hafifçe ıslanmış

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • çiskin — is. Tutqun havada narın yağış: çisək. Yağış get gedə yavaşıyıb, çiskinə çevrildi. İ. Ə.. Qaranlıq idi, çiskin yağış yağırdı. . S. Rəh.. // Sif. mənasında. Çiskin hava …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çiskin — kırağın incesi, gayet ince yağmur, baran ve boran …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • duman-çiskin — bax duman 1 ci mənada. Hər yeri duman çiskin qapladı. – Ağ atlı fayton tərpəndi, zınqıldaya zınqıldaya səs saldı, duman çiskin içində Cavanşir qəsəbəsindən çıxıb daş yolla yuxarı dartındı. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Was ist Aufklärung? (Foucault) — Was ist Aufklärung? (frz. Qu’est ce que les Lumières?) ist der Titel zweier Texte des Philosophen Michel Foucault. Beide haben inhaltlich denselben Tenor und gehen auf eine Vorlesung am Collège de France vom 5. Januar 1983 zurück.[1] In dem… …   Deutsch Wikipedia

  • çig — I (Dərbənd, Tabasaran) bax çiy II. – Saba saba bağçeyə girmağ ulməyədu çigdən (Dərbənd) II (Dərbənd) bax çiy IV. – Dolmiyə qatığa gəlmişdi, qatığ yoxudu çiğ vərdim. – Qeymağin dibinnən çıxana çiğ diyədig III (Dərbənd, Tabasaran) çiskin, narın… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çirseng — (Zaqatala) çiskin. – Çirseng yağış yağırdı, anam inək sağırdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çisan — (Dərbənd) çiskin …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • boz — 1. sif. 1. Kül rəngli, qara rənglə ağ rəngin qarışmasından əmələ gələn (rəng). Boz torpaq. Boz at. Boz qurd. – Həyətdəki sarı dirəyə ombaları çıxmış bir boz at bağlanmışdı. S. R.. . . Boz qanqallar da çiçək açmışdır. İ. Ə.. <Mahmud:>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bürümək — f. 1. Hər tərəfini bir şeylə sarımaq, bir şeyə bükmək. Laçın qəfildən yapıncısını açıb Gülyazı bürüdü. M. Hüs.. 2. Gizlətmək, örtmək. Üzünü bürümək. – Nəğmə kimi pərdə çək xəyalə; Qönçə kimi yüz bürü cəmalə. M.. Ay bimürvət, firqətindən məcnunam; …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bərkitmək — f. 1. Bağlamaq, örtmək; qapamaq, qıfıllamaq. Qapını bərkitmək. Darvazanı bərkitmək. – <Sübhanverdizadə> əllərini stola dayayıb ayağa qalxdı, qapıları açıb baxdı və arxadan örtüb bərkitdi. S. R.. // Bir şeylə bağlayaraq, mıxlayaraq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”