- akça yel
- is.
Güneydoğudan esen yel, keşişleme
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yel — is. 1) Havanın yer değiştirmesinden oluşan esinti, rüzgâr 2) hlk. Romatizma ağrısı 3) hlk. Kalın bağırsaktaki gaz Birleşik Sözler yel değirmeni yelkesen yelkıran yelkovan yelölçer yel yepelek … Çağatay Osmanlı Sözlük
akça — 1. is. Akçe 2. sf. Oldukça beyaz, beyazca Birleşik Sözler akçaağaç akça armudu akçakavak akçakesme akça pakça akça yel … Çağatay Osmanlı Sözlük
keşişleme — is., coğ. 1) Güneydoğudan esen yel, akça yel, kara yel karşıtı 2) Pusulada güneydoğuyu gösteren yön … Çağatay Osmanlı Sözlük