- dağ bayır
- is.
İnişli çıkışlı yer, kır
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bayır — is. Küçük yokuş Her gün kırda bayırda dolaşmaya alışmış. M. Ş. Esendal Birleşik Sözler bayır aşağı bayır kuşu bayır turpu bayır yukarı dağ bayır kırkbay … Çağatay Osmanlı Sözlük
dağ — 1. is., Far. dāġ 1) Kızgın bir demirle vurulan damga, nişan 2) İyileştirmek için vücudun hastalıklı bölümüne kızgın bir araçla yapılan yanık 3) mec. Büyük üzüntü, acı Birleşik Sözler gözdağı 2. is. Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
belen — is., hlk. 1) Bel 2) Tepe, yüksek yer 3) Bayır 4) Dağ üzerindeki yüksek geçit, dik dağ yolu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıran — 1. sf. 1) Kırma işini yapan (kimse) Taş kıran işçiler. 2) is. Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çulğa(la)nmaq — f. Bürünmək, qapanmaq, dürtülmək. Qaranlığa çulğalanmış (f. sif.) bir çox evlərin sahibləri hələ tarladan qayıtmamışdılar. T. Ş. S.. Çulğalanıb çən və dumanla bayır; Mürgüləyir dağ, dərə, orman, çayır. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sisli — sif. Çənli, sis basmış, duman basmış. Qızarırdı daha az az dan yeri; Açılırdı sisli payız səhəri. H. K. S.. Alma, armud, gavalı dənizində batan ağacların arasından uzaqdakı mavi sisli meşə görünürdü. Ç.. Sisli buludlarla qaralmış bayır;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üst — sif. və zərf 1. Bir şeyin ən yuxarı səthi, üzü; üzər (alt ziddi). Şkafın üstünü təmizləmək. – Sona kağızı mizin üstünə qoymuşdu. N. N.. Dildarın hirsi xeyli soyumuş, köpü bir az alınmışdı. Könülsüz könülsüz gedib, kuşetkanın üstündə oturdu. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tel — tepe, yüksek, bayır; ada, ufak dağ … Çağatay Osmanlı Sözlük