darmadağın

darmadağın
sf.
Çok dağınık ve karışık, darmadağınık, tarumar
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • darmadağın — dağıtmaq (etmək) – 1) tamamilə dağıtmaq, məhv etmək; 2) tamamilə məğlub etmək; 3) məc. alt üst etmək, puça çıxarmaq, puç etmək, dağıtmaq. Qızın bu sözü yenə də mənim fikrimi darmadağın etdi. M. S. O.. Darmadağın edilmək – 1) tamamilə dağıdılmaq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • darmadağın etmek — 1) dağıtmak, karıştırmak 2) mec. dayak atıp iyice dövmek Köy kahvesinden yetişen birkaç delikanlı bu haşarıları darmadağın etmişti. O. C. Kaygılı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • darmadağın olmak — 1) dağınık ve karışık duruma gelmek Gözlerinin sürmesi akmış, saçları darmadağın olmuştu. Y. K. Karaosmanoğlu 2) mec. kötü bir biçimde dövülmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tədmir — ə. darmadağın etmə, pozma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • künfəyəkün — <ər.>: künfəyəkün etdirmək – alt üst etdirmək, darmadağın etdirmək. <Məstəli şah:> Xanım, buyurursunuzmu Pariji künfəyəkün etdirim, altını üstünə çevirtdirim. M. F. A.. Künfəyəkün etmək – alt üst etmək, darmadağın etmək.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • süngüsar — (Bərdə, Goranboy) bərbad, darmadağın, dağıdılmış ◊ Süngüsar etməx’ (Şəmkir) – dağıtmaq, bərbad etmək, sıradan çıxarmaq, darmadağın etmək …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • vurduvaxt — (Mingəçevir) darmadağın ◊ Vurduvaxt eləməx’ (Mingəçevir) – darmadağın etmək …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • sərkub — f. «başa döyülən» 1) məhv, darmadağın; 2) məğlub etmə, darmadağın etmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • alt-üst — z. Qarmaqarışıq, pozğun, nizamsız, bərbad bir halda. Gəldim bütün kağızlarımı alt üst gördüm. Altını üstünə çevirmək – bax alt üst etmək (eləmək) 1 ci mənada. Gecə yarısı <qorodovoylar> Feyzullanın arvadını, uşaqlarını ürəkqopma azarına… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pərişan — sif. və zərf <fars.> 1. Dağınıq, qatma qarış, nizamsız. Ağarmış saçları çiyninə tökülmüş, pərişan saqqallı bir qoca . . dar küçə ilə gedirdi. Ç.. . . Səlim <Mehribanın> tərləmiş üzünə tökülmüş pərişan saçlarını bir tərəfə edib alnının …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”