- davetçi
- is.
Çağrıda bulunan kimse, çağrıcı
Müezzin denen o ilahî davetçilerin ezan seslerine...
- S. Ayverdi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Müezzin denen o ilahî davetçilerin ezan seslerine...
- S. AyverdiÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tartıgçı — davetçi I, 462 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
çağrıcı — is. 1) Çağırma işini yapan, çağırmak için giden kimse, davetçi 2) Sahnede oyuncuları takdim eden kimse 3) huk. Mübaşir … Çağatay Osmanlı Sözlük
davetçilik — is., ği Davetçi olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük