- dırdırcı
- sf.
Bezdirici söz etme alışkanlığı olan, geveze, yerli yersiz konuşan (kimse)
Bir kere dırdırcı bir tabiatı vardı. Bir şeyden memnun olmaz, vara yoğa söylenirdi.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dırdırcı
Look at other dictionaries:
dırdırcılık — is., ğı Dırdırcı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
