Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dışkı — is., biy. Sindirim sonunda anüs yoluyla dışarıya atılan besin artığı, kazurat Birleşik Sözler dışkısever … Çağatay Osmanlı Sözlük
sever — sf. Seven (kimse) Birleşik Sözler Almansever barışsever çiçeksever dışkısever dilsever doğasever edebiyatsever … Çağatay Osmanlı Sözlük