- dızman
- sf., hlk.
İri yapılı, uzun boylu, şişman
Dızman bir adam.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dızman
Look at other dictionaries:
dızman — I (Ağbaba, Ordubad, Tərtər, Ucar) yekə, böyük, iri. – Bu dızman qızlar oxuyan döyül (Ağbaba); – Onnan güləşmə, o, dızman adamdı (Ucar) II (Çənbərək, Füzuli, Şərur) 5 7 yaşında erkək qoyun. – Hasanalı bazara bir dızman apardı satmağa (Çənbərək); – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dizman — (Ordubad) altıyaşar, altıillik keçi. – Dayımgilin dizmanını gecə qurt dağıdıp … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
