- dikleşmek
- nsz
1) Dik duruma gelmek2) mec. Birine karşı ters tutum içine girmek, karşı durmak
Fen şubesi şefi birden dikleşti.
- R. H. Karay
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Fen şubesi şefi birden dikleşti.
- R. H. KarayÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bayırlaşmak — nsz Yer ve yol dikleşmek Yol, yavaş yavaş bayırlaşıyor … Çağatay Osmanlı Sözlük
betelenmek — nsz Karşı gelmek, dikleşmek, kafa tutmak Ama hakkım diye betelene betelene, başa kaka kaka değil. F. Celâlettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
dikelmek — nsz 1) Dik duruma gelmek, dikleşmek 2) Ayakta durmak 3) e, mec. Sert konuşmak, karşı gelmek, birine kafa tutmak, dinelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
dikleşme — is. Dikleşmek işi veya durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
diken diken olmak — dik duruma gelmek, dikleşmek Kâhyamın, pos bıyıkları kirpi sırtı gibi diken diken oldu. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük