- dil bilimci
- is.
Dil bilimiyle uğraşan kimse, dilci, lengüist
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bilimci — is. Bilgin Birleşik Sözler balık bilimci bitki bilimci böcek bilimci budun bilimci buzul bilimci çevre bilimci çocuk bilimci … Çağatay Osmanlı Sözlük
dil bilimcilik — is., ği Dil bilimci olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
köken bilimci — is., db. Köken bilimi ile uğraşan dil bilimi, etimolog … Çağatay Osmanlı Sözlük
dilci — is. 1) Dil bilimci 2) Dille ilgili araştırmalar yapan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
köken bilimi — is., db. Bir dildeki kelimelerin kaynağını gösteren, ne zaman ortaya çıktıklarını, nereden geldiklerini, hangi evrelerden geçtiklerini araştıran, kelimelerin hem biçim hem anlam tarihini ele alan dil bilimci dalı, etimoloji … Çağatay Osmanlı Sözlük