- dingildek
- sf., -ği
1) Tabanı üzerinde hareketsiz duramayıp sallanan, oynak, dengesi bozuk2) mec. Yıpranmış
Sinir sistemleri dingildek olan bu titiz adamları domestik uğraşılar büsbütün hırçın yapar.
- H. Taner3) mec. Sözüne güvenilmez, kaypakBaştan çıkarıcı telkinlerle kişiliği zaten oluşmamış, dingildek insanları kazanmak hiç de güç olmasa gerektir.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.