- direngen
- sf.
Direnen, inatçı, anut, muannit
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
direngen
Look at other dictionaries:
direngen — direnen , mütemmerrid … Hukuk Sözlüğü
direngenlik — is., ği Direngen olma durumu, inatçılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
inatçı — sf. Direngen, ayak direyici Her zamanki inatçı ve kinci küçük yüz bu akşam yorgun ve kesikti. H. E. Adıvar Birleşik Sözler inatçı keçi … Çağatay Osmanlı Sözlük
muannit — sf., di, esk., Ar. muˁannid İnat eden, inatçı, direngen, anut … Çağatay Osmanlı Sözlük
direnim — temerrüt , direngen, inat, taannüt … Hukuk Sözlüğü
mütemerrid — temerrüde düşen (kimse); yapması gereken bir şeyi yapmamakta direnen, direngen … Hukuk Sözlüğü
