- dişsiz
- sf.
Dişi olmayan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dişsiz
Look at other dictionaries:
dişsiz — sif. 1. Ağzında dişləri olmayan. Dişsiz ağız – dişsiz dəyirman. (Ata. sözü). Kişi quru çörəyi dişsiz damağında övkələdikcə çənəsi şaqqıldayır, gicgahlarındakı damarlar oynayırdı. İ. Ş.. 2. məc. dan. Zəif, sözü keçməyən, ağzıboş, nüfuzsuz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
EDRED — Dişsiz, dişi çıkmamış veya dökülmüş kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HETMA' — Dişsiz olup kurban edilemeyen hayvan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
bir düziye — zf. Kesintisiz, sürekli, ardı arkası kesilmeksizin Ağzı yayılıyor, dişsiz yerlerin kara çukurları bir düziye meydana çıkıyor. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
dişsizlik — is., ği Dişsiz olma durumu Dişsizlikten peltek çıkan bir sesle sordu. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
kılıç balığıgiller — is., ç., hay. b. Her türlü kılıç balığı olan, dişsiz ve pulsuz kemikli balıklar familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
mırtıx — (Gəncə, Qazax, Tovuz, Şəmkir) 1. çapıq (Qazax, Tovuz, Şəmkir) 2. dişsiz, dişi tökülmüş (Gəncə). – Yazığın dodağı bərk yaralınıf, mırtığ olajax (Qazax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəryaz — is. Ot çalmaq üçün uzunsaplı, dişsiz orağa oxşayan alət; kərənti. Əlində dəryaz ot biçir; Mayis ayı biçinçilər. A. S.. Yaşıl çiçəkli çəmənlərdə dəryazlar hərlənir, ot tayaları basılırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mənzumə — is. <ər.> Mənzum hekayə, dastan, poema. <Səttar> . . Sonanın şirin dili ilə mənzumənin . . birinci beytini oxudu və dişsiz ağzı ilə güldü. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
