- diyalekt
- is., db., Fr. dialecte
Lehçe
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
diyalekt
Look at other dictionaries:
lehçe — is., db., Ar. lehce 1) Bir dilin tarihsel, bölgesel, siyasal sebeplerden dolayı ses, yapı ve söz dizimi özellikleriyle ayrılan kolu, diyalekt 2) Konuşma tarzı Onun lehçesine aşina olanlara göre gayet derin hikmet, pek ince manalar taşırdı. Y. K.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
lügat — is., ti, esk., Ar. luġat 1) Kelime, söz, sözcük 2) Sözlük Bu arada bizim diyalekt dediğimiz mahallî sözleri umumi lügate aktarmak da kabildir. B. Felek Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller lügat paralamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
