- doğrulu
- sf., mat.
Bir doğru boyunca olan, müstakim
Doğrulu hareket.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Doğrulu hareket.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müstakim — sf., esk., Ar. mustaḳīm 1) Doğru, doğruluktan şaşmayan 2) mat. Doğrulu … Çağatay Osmanlı Sözlük