- doğurucu
- sf.
Yeni düşünceleri ortaya koyan (kimse), üretken, yaratıcı
Ziya Gökalp'ın kuvvetli bir hafızası, doğurucu bir muhayyilesi vardı.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
doğurucu
Look at other dictionaries:
NÜTUC — Doğurucu hayvan. * Doğurması yakın olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
müstelzim — gerektirici; doğurucu; sonuç doğurucu … Hukuk Sözlüğü
torpil balığı — is., hay. b. Tırpanayı andıran ve başındaki bir organdan elektrik çıkararak başka balıkları öldüren, yavru doğurucu bir balık, uyuşturan balığı (Raia torpedo) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ETLAD — Evde doğan câriyeler. * Eski mal. * Damızlık denilen doğurucu hayvan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TESEVVÜR — Kadının çok doğurucu olması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
fesih — fesih: Devam etmekte olan bir hukuki ilişkiyi, tek taraflı olarak ve ileriye dönük olmak üzere sonlandıran bozucu yenilik doğurucu irade beyanı … Hukuk Sözlüğü
