- dopdolu
- sf.
Büsbütün dolu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dopdolu — sif. Tamam dolu, ağzınacan dolu. Dopdolu qab. – İnci təki dişlər dəhənində nəyə bənzər; Bir qönçeyi xəndanə, içi dopdolu jalə. K.. Sısqa, çalışqan Camal; Arxada bir zor çuval; Şeylər ilə dopdolu; Çox da uzaqdı yolu. Ə. N.. Tamaşa salonu ağzına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gıyır gıyır — dopdolu … Beypazari ağzindan sözcükler
hıdır gibi — 1. dopdolu meyveyle bezenmiş 2. dopdolu, meyveyle bezenmiş … Beypazari ağzindan sözcükler
hıncahınç — sf., cı 1) Dopdolu 2) zf. Ağzına kadar, tıka basa dolu olarak Kaldıkları otelin karşısındaki kahve her gece hıncahınç dolu. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
tıkış tıkış — zf. Dopdolu, sıkışık bir durumda … Çağatay Osmanlı Sözlük
təmbəlit — I (Çənbərək) dolu, dopdolu. – Şümşüt yunnan çualı təmbəlit doldurdu, apardı yetdi II (Bakı) məfrəş. – Təmbəlitdəri ərəbələrə yüklədik, göndərdik bağa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tıxmatıx — (Zaqatal) dopdolu, tamamilə dolu. – Otax ağzına kimi tıxmatıxdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tımbatım — (Lənkəran) dopdolu, lap dolu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tısmıxma — (Oğuz) dopdolu, ağızbaağız. – Çuvalı otnan tısmıxma doldurub … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mâlâmâl — (F.) [ لﺎﻡﻻﺎﻡ ] dopdolu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü