- dölüt
- is., biy.
Embriyonun, bütün organları belirdikten sonra aldığı ad, cenin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dölüt
Look at other dictionaries:
cenin — is., anat., Ar. cenīn Dölüt Birleşik Sözler ceninisakıt … Çağatay Osmanlı Sözlük
embriyoloji — is., biy., Fr. embryologie Dölüt durumuna gelinceye kadar oğulcuğun geçirdiği gelişim evrelerini inceleyen biyoloji kolu … Çağatay Osmanlı Sözlük
etene — is., anat. 1) Memelilerde ana ile dölüt arasında kan alıp verme işini sağlayan organ, son, eş, döl eşi, meşime, plasenta 2) bit. b. Meyve yaprağında yumurtacıkların bağlı olduğu bölüm … Çağatay Osmanlı Sözlük
gebe — sf. 1) Karnında yavru bulunan (kadın veya hayvan), yüklü, hamile, aylı Gebe kadın. Gebe inek. 2) tıp İçinde oğulcuk veya dölüt bulunan (döl yatağı) 3) mec. Bir birikim sonucu ortaya çıkması beklenen (durum veya olaylar) 4) mec. Minnet altında… … Çağatay Osmanlı Sözlük
göbek — is., ği 1) İnsan ve memeli hayvanlarda göbek bağının düşmesinden sonra karnın ortasında bulunan çukurluk Düğmeleri birer birer açtı göbeğine dek. Z. Selimoğlu 2) Yağ bağlamış şişman karın Göbeğini eritmek için her sabah bir saat yol yürür. 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
oğulcuk — is., ğu 1) Oğul sözünün sevgi bildiren küçültme veya okşama biçimi 2) anat. Döllenmiş yumurtacığın gelişmeye başladığı andan dölüt olmasına kadar geçen süredeki adı, rüşeym, embriyo 3) bit. b. Bitki tohumlarında bir kökçük ile bir filizcikten… … Çağatay Osmanlı Sözlük
