- dönüşlü
- sf.
1) Dönüşü olan2) dbl. Öznesi ile nesnesi bir olan, mutavaatBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dönüşlü çatı — is., dbl. Fiildeki kavramın özneye döndüğünü bildiren ve çoğu kez n , bazen de l veya ş ekleriyle kurulan çatı: Sevinmek (sev in mek), yorulmak (yor ul mak) gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
dönüşlü fiil — is., dbl. Kavramın özneye dönüşmesini sağlamak için çoğu kez n bazen de l veya ş çatı ekleriyle kurulan fiil, mutavaat fiili … Çağatay Osmanlı Sözlük
dönüşlü zamir — is., dbl. Kişi kavramını pekiştirerek belirten zamir. Türkçede bu kavram kendi sözüyle sağlanır Ben kendim aldım … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatı — is. 1) Bir yapının, bir evin damını kuran parçaların bütünü Sık ağaçlar arasında yalnız üst katının çatısı görünen kırmızı aşı boyalı bir eski eve doğru yürüyorlardı. Ö. Seyfettin 2) Birbirine çatılmış, çakılmış şeylerin bütünü 3) Yapının tavanı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatı ekleri — is., ç., dbl. Fiil kök veya gövdelerinden dönüşlü, edilgen, işteş, ettirgen çatılar yapmaya yarayan ekler: (Sev in ), (sev il ), (sev iş ), (kapa t ), (geç ir ), (sev dir ) gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
dönüşlülük — is., ğü Dönüşlü olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil — is., Ar. fiˁl 1) İş, davranış 2) dbl. Olumlu veya olumsuz olarak çekimli durumda zaman kavramı taşıyan veya zaman kavramı ile birlikte kişi kavramı veren kelime, eylem Birleşik Sözler fiil cümlesi fiil çekimi fiil gövdesi fiil kökü fiil tabanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikili çatı — is., dbl. İki görevde de kullanılabilen çatı: alınmak, toplanmak, sanılmak sözlerinin hem dönüşlü hem de edilgen çatı olarak kullanılması gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
mutavaat — is., esk., Ar. muṭāvaˁat 1) Boyun eğme, uyma, itaat etme 2) sf., dbl. Dönüşlü Birleşik Sözler mutavaat fiili … Çağatay Osmanlı Sözlük
mutavaat fiili — is. Dönüşlü fiil … Çağatay Osmanlı Sözlük