- dövüşken
- sf.
İyi dövüşen veya dövüşmeyi seven
Eski dövüşken gür sesli erkek Osmanoğulları tanınamıyordu.
- Y. K. Beyatlı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Eski dövüşken gür sesli erkek Osmanoğulları tanınamıyordu.
- Y. K. BeyatlıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dövüşkenlik — is., ği Dövüşken olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kösemen — is., hlk. 1) Sürünün önünden giderek ona kılavuzluk eden koç veya teke 2) Dövüşken iri koç veya teke 3) Yol gösteren kılavuz 4) ekon. Borsada öncülük yapan hisse … Çağatay Osmanlı Sözlük
vuruşkan — sf. Dövüşken … Çağatay Osmanlı Sözlük
serserilik yapmak (veya etmek) — serseri tavrında davranmak, çevreye rahatsızlık vermek Serserilik yapabilir, atılgan, dövüşken, gözünü budaktan sakınmaz cinsten adam istemiyorlar. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük