- durucu
- is.
Sürekli kalan, oturan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
durucu
Look at other dictionaries:
turdaçı — durucu, duran II, 32, 48, 49bkz: turguçı … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
turguçı — durucu, duran II, 49bkz: turdaç ı … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
turuçı — durucu, durmayı iş edlnen, I I, 52 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
KAYIM — Durucu, duran. * Kılıç kabzası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
