- düzen
- is.
1) Belli yöntem, ilke veya yasalara göre kurulmuş olan durum, uyum, nizam, sistem2) Soyut ve somut nesnelerin bir sıraya, bir hedefe, bir amaca göre sıralanması3) Yerleştirme, tertip
Evin en bozuk düzeninde bile hastalığa mahsus birtakım aletler vardır.
- R. N. Güntekin4) Bir devletin belli başlı ilkeleri bakımından yönetimde tuttuğu yol, yönetim biçimi, rejim5) mec. Bir kimseye, bir kuruluşa karşı toplu olarak alınan gizli karar, dolap, komplo6) mec. Topluca ve gizlice yürütülen herhangi bir plan, dolap, komplo7) mec. Dolap, hileHile, düzen dağarcığından elbette yeni bir şey bulup çıkaracak.
- E. E. Talu8) müz. Müzik aletlerinde ses ayarı, akort9) top. b. Toplumsal bir yapı içinde ögelerin bütüne, bütünün ögelere ve ögelerin birbirlerine göre ilişkileriOrta hâlli ailelerin kurduğu bu düzende herkesin bacası tüten, kapısı çalınan bir evi var.
- N. Meriç10) hlk. Alet edevat takımı11) hlk. Bez dokuma tezgâhıBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.