düzgün

sf.

1) Doğru ve pürüzsüz, muntazam

Düzgün tahta. Düzgün yol.

2) Düzenli, kusursuz, insicamlı, rabıtalı, muntazam

3) İyi

Belli ki hâlleri vakitleri çok düzgün değil.

- M. Ş. Esendal

4) zf. Kurala uygun olarak, kusursuz bir biçimde

Düzgün konuşuyor.

5) mat. Kenar veya ayrıtları ile açıları birbirine eşit olan (biçim)

Düzgün çok yüzlü.

6) is., esk. Kadınların, teni pürüzsüz göstermesi, renk vermesi için yüzlerine sürdükleri yarı sıvı veya boyalı krem, fondöten

Birleşik Sözler

- eli ayağı düzgün