- ek fiil
- is., dbl.
Ad, sıfat, zamir vb. ad soyundan kelimelerin yüklem görevinde kullanılmasını sağlayan yardımcı fiil, ek eylem
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
fiil — is., Ar. fiˁl 1) İş, davranış 2) dbl. Olumlu veya olumsuz olarak çekimli durumda zaman kavramı taşıyan veya zaman kavramı ile birlikte kişi kavramı veren kelime, eylem Birleşik Sözler fiil cümlesi fiil çekimi fiil gövdesi fiil kökü fiil tabanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil çekimi — is., dbl. Fiil, ad kök veya gövdelerine zaman kavramı ile birlikte kişi kavramı da veren eklerin getirilmesi, fiil tasrifi … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil gövdesi — is., dbl. Kökü bir başka yapım eki almış fiil … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil kökü — is., dbl. Fiil soyundan bir kelimenin bölünmeyen anlamlı kısmı … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil tabanı — is., dbl. Fiil kök ve gövdelerinin çekim eki almamış hâli … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil tasrifi — is., dbl., esk. Fiil çekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
FİİL — (Fi l) Müessirin te siri. Amel, iş. *Gr: Hâdiseye veya zamana delâlet eden kelime. (Sarf bilgisinde geniş izahı vardır.) Türkçede; gelme, gitme, yazma, okuma, gezme gibi kelimelere de fiil denir. (Fi l diye de yazılır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
fiil cümlesi — is., dbl. Bildirme veya isteme kiplerinden biriyle kurulan ve olumsuzu ma/ me eki ile yapılan cümle … Çağatay Osmanlı Sözlük
FIIL — fiilio … Abbreviations in Latin Inscriptions
fiil — eylem; hareket; edim; iş … Hukuk Sözlüğü
fiil ehliyeti — Bir kimsenin, kendi eylemleriyle haklar ve yükümlülükler yaratması yeteneği … Hukuk Sözlüğü