ekâbir

ekâbir
is., ç., esk., Ar. ekābir
1) Büyükler, devlet büyükleri, ileri gelenler

Kaymakam beyin hemen arkasında kalan ekâbiri umursamadan sıtma doktoru da kalkmıştı.

- T. Buğra
2) alay Kendini beğenmiş kimse

Senin gibi ekâbir bir adam bu tür haberlerin peşinde koşturmaz.

- A. Ümit

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • ekâbir — (A.) [ ﺮﺑﺎﮐا ] büyükler, ileri gelenler …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • EKÂBİR — (Ekber. C.) En büyükler. Pek büyükler. Devlet ricali. Rütbece büyük olanlar …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • EKÂBİR-İ ULEMÂ — En büyük âlimler, en büyük İslâm âlimleri. Âlimlerin en ileri derecede olanları …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • ASAGİR Ü EKÂBİR — f. İtibar ve mevkice küçükler ve büyükler …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • HASSA — (C.: Havass) İnsanın kendisine tahsis ettiği şey. Bir şeyde bulunup başkasında bulunmayan şey. Bir şeye mahsus kuvvet. Te sir. Menfaat. * Adet ve alâmet. Ekâbir, kavmin ileri geleni …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”