- eklem bacaklılar
- is., ç., hay. b.
Birbirine eklenmiş halkalardan oluşan, böcekler, örümcekler, kabuklular, çok ayaklılar vb. bölümlere ayrılan hayvan sınıfı, eklemliler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eklem bacaklılar
Look at other dictionaries:
eklem — is., anat. Vücut kemiklerinin uç uca veya kenar kenara gelip birleştiği yer, mafsal Birleşik Sözler eklem bacaklılar omuz eklemi … Çağatay Osmanlı Sözlük
bacaklı — sf. 1) Bacağı olan 2) Bacakları uzun olan, uzun boylu 3) is., esk. Felemenk altını Birleşik Sözler götten bacaklı kıçtan bacaklı eklem bacaklılar eş bacaklılar kafadan bacaklılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
böcekler — is., ç., hay. b. Vücutları baş, göğüs ve karın olarak üç bölgeye ayrılan, duyargaları birer, kanatları ikişer, ayaklarıyla ağız parçaları üçer çift olan eklem bacaklılar sınıfı, haşerat Birleşik Sözler dalgıç böcekler hortumlu böcekler kaplan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
duyargalılar — is., ç. Bir çift duyargası bulunan, böceklerle çok ayaklıları içine alan eklem bacaklılar topluluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
eklemliler — is., ç., hay. b. Eklem bacaklılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
kabuklular — is., ç., hay. b. Kabukları, yapılarındaki kireçli tuzlar dolayısıyla sertleşmiş olan, solunum aygıtları balıklara benzeyen, çok hücreli hayvanlardan eklem bacaklılar sınıfı Yengeç ve ıstakoz kabuklulardandır … Çağatay Osmanlı Sözlük
örümceğimsiler — is., hay. b. Karada yaşayan akrepler, örümcekler, keneler ve uyuz böceklerini içine alan, dört çift ayaklı eklem bacaklılar sınıfı … Çağatay Osmanlı Sözlük
örümcekler — is., ç., hay. b. Örümceklerle akrepleri içine alan bir eklem bacaklılar takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
