- emekleme
- is.
Emeklemek işiBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
emekleme
Look at other dictionaries:
emekleme dönemi — is. Emekleme çağı … Çağatay Osmanlı Sözlük
emekleme çağı — is. Bir şeyde henüz olgunluk, deneyim kazanılmamış dönem … Çağatay Osmanlı Sözlük
çağ — is. 1) Zaman dilimi, vakit 2) Hayatın çocukluk, gençlik vb. dönemlerinden her biri, yaş Yazık ki delikanlılık çağını çoktan aşmıştır, şakaklarına kır düşmüştür, ayrıca hastadır. R. H. Karay 3) Kendine özgü bir özellik taşıyan zaman parçası, dönem … Çağatay Osmanlı Sözlük
dönem — is. 1) Belli özellikleri olan zaman parçası, devre, devir, periyot Otuz yedi yaş bana bitmez tükenmez bir dönem gibi geldi. H. E. Adıvar 2) Bir çağ içinde belli özellikleri olan sınırlı süre Meşrutiyet dönemi. 3) Yasama meclisinin iki seçilişi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuzulama — is. 1) Koyun yavrulama 2) Kuzu yürüyüşü gibi emekleme … Çağatay Osmanlı Sözlük
tay tay — zf. Emekleme döneminde, henüz yürüyemeyen çocuk ayakları üzerinde durmak anlamındaki tay tay durmak deyiminde geçen bir söz Birleşik Sözler tay tay arabası … Çağatay Osmanlı Sözlük
ZAHF — (C.: Zuhuf) Ayaklarını sürüyerek yürüme. Sürünerek yürüme. * (Çocuk) emekleme. * Askerin, düşmana karşı emekliyerek ilerlemesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
