- emniyetli
- sf.
İnanılır, güvenilir
Orada emniyetli bir adamımız koyunu alır, bizim namımıza keser, dağıtır.
- B. Felek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
emniyetli
Look at other dictionaries:
emin — sf., Ar. emīn 1) Güvenli Gizli kitapları ve notları yok etmemiş yahut daha emin bir yere kaldırmamıştım. R. N. Güntekin 2) Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz Dağlar hiçbir zaman emin değildir. Y. K. Karaosmanoğlu 3) Şüphesi olmayan Pek büyük bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
güvenli — sf. Güven verici, emniyetli, emin Kendinden güvenli ama içi sıkılan bir durumu vardı. Ç. Altan … Çağatay Osmanlı Sözlük
emîn — (A.) [ ﻦﻴﻡا ] 1. güvenilir. 2. emniyetli … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
köni — düz, dogru; emniyetli. II I, 151, 237 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
ESDAK — (Sıdk. dan) Çok sadık, doğru ve emniyetli kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜ'TEMEN — (Emn. den) İnanılır, güvenilir, itimad edilir. Emniyetli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEVDİÂT — Emânetler. Emânet bırakmalar. Emniyetli bir yere kıymetli bir şeyi teslim etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
YED-İ EMİN — Kanunen güvenilir kimse olarak seçilen şahıs. * Mahkemece kendisine bir şey emanet olunan kimse. * Emniyetli, tehlikesiz ve korkusuz yer. * Hz. Muhammed in (A.S.M.) bir lâkabı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ÜMMAN — Emin kimse. Emniyetli kişi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ÜSTÜVARİ — f. Sağlam, kuvvetli, emniyetli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
