- endirekt atış
- is., sp.
Çift vuruş
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
endirekt atış
Look at other dictionaries:
atış — is. 1) Atma işi veya biçimi 2) Kalp veya nabzın vuruşu, çarpışı Birleşik Sözler atış yeri endirekt atış çengel atış çift atış potalı atış başlama atışı … Çağatay Osmanlı Sözlük
endirekt — sf., Fr. indirect Doğrudan olmayan, dolaylı Birleşik Sözler endirekt atış … Çağatay Osmanlı Sözlük
çift vuruş — is., sp. Kurala aykırı ancak kasıtlı olmayan bir davranış dolayısıyla topun doğrudan doğruya kaleye vurulamadığı, iki vuruşlu bir ceza türü, endirekt atış … Çağatay Osmanlı Sözlük
