- ense kökü
- is.
Ensenin gövde ile birleştiği yer
Şu ense köküne vurdukça biraz rahatlar gibi oldu.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ense kökü
Look at other dictionaries:
ense — is., anat. Boynun arkası Cebinden küçücük siyah bir mendil çıkardı. Yüzünü, gözünü, ensesini, boynunu sildi. S. F. Abasıyanık Birleşik Sözler ense çukuru ense kökü ensesi kalın Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ense kulak yerinde olmak ense… … Çağatay Osmanlı Sözlük
RAKABE — Ense kökü, boyun. * Kul, köle, câriye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kök — 1. is., bit. b. 1) Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm 2) bit. b. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi 3) Bazı şeylerde dip bölüm Diş kökü. 4)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
