- eritici
- is., fiz.
Bir başka maddeyi eriten, çözündüren cisim
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hülasa — is., Ar. ḫulāṣa 1) Özet, fezleke Bir kadınlık tarihi hülasası yapacak değiliz. F. R. Atay 2) Öz Karaciğer hülasası. 3) zf. Kısacası O vakit küt küt kalbim atmaya başlıyor, hülasa acayip bir vaziyet. Y. K. Karaosmanoğlu 4) kim. Herhangi bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tentür — is., kim., Fr. teinture Alkolün bir veya birden çok bitki üstündeki eritici etkisi sonucu elde edilen sıvı ilaç İyot tentürü … Çağatay Osmanlı Sözlük
tolüen — is., kim., Fr. toluène Maden kömürü katranında benzinle birlikte bulunan, eritici ve leke çıkarıcı olarak kullanılan, yanabilir sıvı hidrokarbür (CH) … Çağatay Osmanlı Sözlük
yarı geçirgen — sf., fiz. Aynı eritici içindeki iki eriyiği birbirinden ayıran ve eriticiyi geçirdiği hâlde erimiş cisimleri geçirmeyen (çeper) … Çağatay Osmanlı Sözlük
GÜDAZENDE — f. Eriten, eritici … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SEBBAK — Eritip kalıba döken, eritici … Yeni Lügat Türkçe Sözlük