- erkenci
- sf.
1) Erken davranan (kimse)
Birazdan erkenciler birer ikişer sökün ederler.
- E. E. Talu2) Erken olgunlaşan veya yetişen (meyve, sebze)3) Sabahın ilk saatlerinde harekete geçen
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Birazdan erkenciler birer ikişer sökün ederler.
- E. E. TaluÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
erkencilik — is., ği Erkenci olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
SEHERHÎZ — f. Sabahları erken kalkan. Erkenci. * Sabahleyin esen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük