- esleme
- is.
Eslemek işi veya durumu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eşleme — is. 1) Eşlemek işi, bağlaşım 2) sin., TV Görüntü ve ses kuşakları arasındaki bağ, senkronizasyon Birleşik Sözler bire bir eşleme dudak eşlemesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
bire bir eşleme — is., mat. İki kümenin elemanları arasında, bir elemana karşı, bir eleman alınarak yapılan eşleme … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlaşım — is. 1) Eşleme 2) Aralarında ortak çıkar bulunan devletler ilişkisi 3) fiz. Bir dizgenin veya alt dizgenin başka bir dizge üzerindeki etkisi … Çağatay Osmanlı Sözlük
bir — is. 1) Sayıların ilki 2) Bu sayıyı gösteren 1, I rakamlarının adı 3) sf. Bu sayı kadar olan Bir kalem. 4) sf. Herhangi bir varlığı belirsiz olarak gösteren (sayı) Bir adam sizi arıyor. 5) sf. Tek Allah birdir. 6) sf. Beraber Hep biriz, ayrılmayız … Çağatay Osmanlı Sözlük
bire bir — sf. 1) Aynı, tıpkı 2) zf. Ölçü, miktar vb. özellikleri eşit olarak Birleşik Sözler bire bir eşleme … Çağatay Osmanlı Sözlük
eşlemesiz — sf., sin., TV 1) Görüntü ve ses kuşakları veya ses kuşakları arasında eşleme bulunmayan (film) 2) Eşlemesi bozulmuş olan (film) … Çağatay Osmanlı Sözlük
eşlenmek — nsz Eşleme işine konu olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
göstergeç — is., ci, fiz. 1) Işının yeğinlik düzeyini algılayıp ölçen alet, monitör 2) Ses dalgası iletiminde, iletimi bozmadan ve kesmeden niteliğini denetleyen alet, monitör 3) tek. Televizyon, bilgisayar vb.nde görüntü ile sesin niteliğini eşleme, görüntü … Çağatay Osmanlı Sözlük
senkronizasyon — is., sin., TV, Fr. synchronisation Eşleme … Çağatay Osmanlı Sözlük