- eşek marulu
- is., bit. b.
Yabani marul
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eşek — is., ği, hay. b. 1) Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus) 2) hlk. Odun kesme, duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa Birleşik Sözler eşek arısı eşekbaşı eşek cenneti… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ŞENCAR — Eşek marulu adı verilen bir cins ot … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
marul — is., bit. b., Rum. Birleşikgillerden, geniş ve uzun olan yeşil yaprakları taze olarak yenilen bir bitki (Lactuca sativa) Birleşik Sözler acı marul kıvırcık marul yabani marul deniz marulu eşek marulu yağ marulu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yabani marul — is., bit. b. Sarı çiçekli, beyaz sütlü, 50 150 cm yükseklikte, iki yıllık otsu bir bitki, eşek marulu, yağ marulu (Lactuca serriola) … Çağatay Osmanlı Sözlük