- eşeyli
- sf., biy.
Erkek veya dişi eşeyden birine sahip olan, diğer eşey olmadan üreyemeyen cinsliği olanBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eşeyli
Look at other dictionaries:
eşeyli üreme — is. İki bireyin bir araya gelmesini gerekli kılan ve gametlerin birbirleriyle döllenmesini sağlayan üreme biçimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
iki eşeyli — sf., biy. Erkek ve dişi eşey organları bir arada bulunan, iki cinslikli … Çağatay Osmanlı Sözlük
superisi — is., bit. b. Çiçekleri tek eşeyli, gövdesi iki eşeyli olan su bitkisi … Çağatay Osmanlı Sözlük
eşeylilik — is., ği Eşeyli canlının durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
iki — is. 1) Birden sonra gelen sayının adı 2) Bu sayıyı gösteren 2, II rakamlarının adı 3) sf. Birden bir artık Bir sokak başında kavga eden iki çocuğu ayırdı. H. Taner Birleşik Sözler iki anlamlı iki ayaklı iki başlı iki bir ikibuçukluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
iki cinslikli — sf., biy. İki eşeyli … Çağatay Osmanlı Sözlük
üreme — is. 1) Üremek durumu 2) biy. Canlıların cinsel hücrelerinin birleşmesinden ortaya çıkan tohumla veya doğrudan doğruya oluşturdukları sporlarla çoğalmaları, tenasül Birleşik Sözler üreme organları döllenmesiz üreme eşeyli üreme eşeysiz üreme… … Çağatay Osmanlı Sözlük
