- etli bitki
- is., bit. b.
Kurak ortamda yaşayan ve dokuları içinde bol su depo eden, yaprakları ve sapları kalın bitki
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
etli — sf. 1) İçinde et bulunan 2) Eti çok olan Etli koyun. 3) Dolgun, kalın ... aşağıya sarkan kalın, etli, ıslak dudakları vardı. Y. K. Karaosmanoğlu 4) Yenecek kısmı çok olan (meyve) Etli, lezzetli bir zeytin. Birleşik Sözler etli bitki etli butlu e … Çağatay Osmanlı Sözlük
bitki — is., bit. b. Bulunduğu yere kökleriyle tutunup gelişen, döl veren ve hayatını tamamladıktan sonra kuruyarak varlığı sona eren, yosun, ot, ağaç vb. canlıların genel adı, nebat Birleşik Sözler bitki bilimi bitki bitleri bitki coğrafyası bitki… … Çağatay Osmanlı Sözlük
domuz dikeni — is., bit. b. Yaprakları sapsız ve dikenli, çiçekleri etli, otsu bir bitki … Çağatay Osmanlı Sözlük
duvar sarmaşığı — is., bit. b. Yaprak dökmeyen, gövde yaprakları saplı, üst yüzü koyu, alt yüzü açık yeşil renkli, sert ve derimsi, küçük çiçekli, meyvesi bezelye tanesi büyüklüğünde etli, sarı veya morumsu siyah renkli bir bitki (Hedera helix) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ekmek ağacı — is., bit. b. Dutgillerden, sıcak ülkelerde yetişen, meyvesi beyaz etli ve biraz unlu, besleyici bir bitki (Artocarpus incisa) … Çağatay Osmanlı Sözlük
Frenk inciri — is., bit. b. 1) Kaktüsgillerden, yaprakları etli ve yayvan dikenli bir bitki, firavun inciri, Hint inciri (Opuntia ficus indica) 2) Bu bitkinin kalın, dikenli kabuğu olan tatlı yemişi … Çağatay Osmanlı Sözlük
göbek otu — is., bit. b. Yaprakları etli, otsu bir bitki (Umbilicus pendulinus) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kabalak — 1. is., ğı, tar. Birinci Dünya Savaşı nda Osmanlı ordusunda kullanılmış olan, şapkaya benzeyen bir tür başlık Kendisi, ayağında postallar, sırtında kaput, başında kabalak, Çanakkale cehenneminde askerliğini yaparken... Y. Z. Ortaç 2. is., ğı, bit … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaktüsgiller — is., ç., bit. b. İki çelenklilerden, sıcak ve kurak ülkelerde yetişen, gövdesi, yaprakları etli ve dikenli bir bitki familyası, atlas çiçeğigiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
karaturp — is., bit. b. Turpgillerden, etli, iri beyaz köklü çok yıllık bir bitki (Raphanus sativusvar niger) … Çağatay Osmanlı Sözlük