- ezik büzük
- sf., -ğü
1) Ezilmiş ve büzülmüş, eğri büğrü2) zf. Ezilmiş ve büzülmüş bir biçimde
Karşısında ezik büzük duran, yorgun adamın yüzüne bakıyor hâkim.
- A. Kulin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Karşısında ezik büzük duran, yorgun adamın yüzüne bakıyor hâkim.
- A. KulinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ezik — is., ği 1) Bere, çürük Vücudu eziklerle dolu idi. 2) sf. Ezilmiş veya yassılmış 3) sf., mec. Olaylar ve hayat şartları karşısında güçsüz ve sıkıntılı duruma düşmüş olan, üzüntülü Hiç de ezik bulmaz kızını, hep güvenmiştir ona. T. Buğra Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
büzük — sf., ğü 1) Toplanarak büzülmüş 2) is., hlk. Kalın bağırsağın sona erdiği yer, anüs 3) is., argo Yüreklilik, cesaret Birleşik Sözler ezik büzük … Çağatay Osmanlı Sözlük