- failimuhtar
- sf., esk., Ar. fāˁil + muḫtār
1) Başına buyruk2) Yaptıklarından sorumlu olacak durumda ve yaşta olan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
failimuhtar
Look at other dictionaries:
failimuhtar — Yaptıklarından sorumlu olacak durumda ve yaşta olan (kimse), başına buyruk … Hukuk Sözlüğü
başına buyruk — sf., ğu Kimseden izin almaksızın dilediği gibi davranan (kimse), failimuhtar … Çağatay Osmanlı Sözlük
fail — sf., esk., Ar. fāˁil 1) Eden, yapan, işleyen Vilayetin bir yerinde faili yakalanamayan bir irtica vakası çıkar. R. N. Güntekin 2) is., dbl. Özne 3) is., huk. Hukuki sonuç doğuracak bir suç işleyen kimse Birleşik Sözler faili meçhul failimuhtar … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhtar — is., Ar. muḫtār 1) Köy ve mahallenin yasalarla belirtilmiş işlerini yürütmek için o köy veya mahallede oturanların seçtikleri kimse Bir sabah kalktım, sofaya muhtar önde bütün köylü yığılmış. H. E. Adıvar 2) sf., mec. Her işe burnunu sokan 3) sf … Çağatay Osmanlı Sözlük
