- faktitif
- is., dbl., Fr. factitif
Ettirgen fiil
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
faktitif
Look at other dictionaries:
factitif — factitif, ive [ faktitif, iv ] adj. • fin XIXe; lat. factitare, fréquent. de facere « faire » ♦ Gramm. Emploi factitif, où le sujet du verbe est la cause de l action, sans agir lui même. ⇒ causatif. Subst. Le factitif, cet emploi, surtout avec… … Encyclopédie Universelle
ettirgen fiil — is., dbl. Geçişli veya geçişsiz fiil kök veya gövdelerine er , ir , tir , t eklerinden birinin veya ikisinin üst üste getirilmesiyle kurulan ve taşıdığı kavram bir nesneye aktarılabilen çatılı fiil, faktitif: İlacı zorla içirdik. Bu işi başkasına … Çağatay Osmanlı Sözlük
