- farika
- is., esk., Ar. fāriḳa
Bir şeyi benzerlerinden ayırt etmeye yarayan durum veya öge, ayırmaçBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
fârıka — (A.) [ ﻪﻗرﺎﻓ ] ayırıcı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ALÂMET-İ FÂRİKA — Ayırıcı işaret. Damga … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HASSA-İ FARİKA — Ayırıcı özellik. Vasf ı fârık. Bir şeyi diğerinden ayıran hususiyet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FÂRIK — (Fârıka) Tefrik eden, farkeden, ayıran. Ayrılmasına, farkolunmasına sebeb olan alâmet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
alametifarika — is., Ar. ˁalāmet + fāriḳa Ayırıcı nitelik, ayırıcı özellik Gümülcine onun soyadı değil, sadece askerlikteki alametifarikası. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
ayırmaç — is., cı Bir şeyi benzerlerinden ayırt etmeye yarayan durum veya öge, farika … Çağatay Osmanlı Sözlük