- faydacılık
- is., -ğı, fel.
Yararcılık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yararcılık — is., ğı 1) Ahlaki iş ve davranışlarda yararın ilke edinilmesi 2) fel. Doğruluğu ve gerçekliği tek yanlı olarak yalnızca hareketlerin sonuçları ve başarıları ile değerlendiren öğreti, faydacılık, pragmatizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
NEF' — Fayda, yararlılık. * Fls: Faydacılık. Yani: Bir şeyin doğru olup olmadığını, o şeyin faidesine göre değerlendiren yanlış bir nazariyedir. Kudsi dinimiz olan İslâmiyette ise: Bir şeyin doğru veya yanlış; iyi ve kötü olması, Allahın emir ve nehyine … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NEF'İYYET — (Nef î) Fls: Faydacı, faydacılık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük