- faziletkâr
- sf., esk., Ar. fażīlet + Far. -kār
Fazilet sahibi olan, faziletli, erdemli
Çok hafif ve faziletkârdı.
- Y. K. Beyatlı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çok hafif ve faziletkârdı.
- Y. K. BeyatlıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
faziletkâr — (A. F.) [ رﺎﮑﺘﻠﻴﻀﻓ ] erdemli … Osmanli Türkçesİ sözlüğü