- fundamentalizm
- is., top. b., Fr. fondamentalisme
Kökten dincilik
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
fundamentalizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. fundamentalizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ścisłe przestrzeganie zbioru jakichś zasad, nakazów, norm, szczególnie religijnych, niekiedy politycznych; ortodoksja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fundamentalizm… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fundamentalizm — m IV, D. u, Ms. fundamentalizmzmie «rygorystyczne przestrzeganie jakichś zasad, norm, zwłaszcza w dziedzinie religii i polityki; ortodoksyjność» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kökten dincilik — is., ği, top. b. 1) Kurulu düzenin temellerini dinî kural ve inançlar doğrultusunda değiştirip uygulamadan yana olan tutum veya öğreti, fundamentalizm 2) Birinci Dünya Savaşı yıllarında Amerika da ortaya çıkan protestan kökenli dinî akım,… … Çağatay Osmanlı Sözlük